 |  Onderwerp: || Suru wo aug 10, 2016 8:54 pm | |
| || Suru
Name: Suru
Gender: V
Age: 2
Type wolf: Europese wolf
Power: Haar grootte is zeker gunstig bij het jagen en vechten, maar ze is ook slank en gestroomlijnd gebouwd met lange poten om te rennen. Daarom heeft ze ook een goed uithoudingsvermogen en en geweldige behendigheid
Weakness: Door haar langpotige bouw is Suru makkelijk van haar poten te slaan.
Handicap? -
Pack: Nog geen.
Character: 1. Neutraal - 2. Goed
|| Uiterlijk.
Fur color: Hoofdzakelijk roodbruin in verschillende tinten.
Fur length: Kort, zacht en pluizig.
Nose & Pawpads: Grijs
Eyes: Amberoranje
Scars: Geen.
Build: Groot -> Suru is heel groot voor haar leeftijd, en de grootte zit zeker niet in de familie - beide ouders zijn aan de kleinere kant. Suru is een buitenbeentje, slank, licht maar reuzengroot uitgegroeid van een pup nauwelijks groter dan een poot tot een halfvolwassen teefje die een kop boven haar vader uitsteekt.
Langpotig & Slank -> Desondanks haar grootte is ze niet fors of gespierd gebouwd, maar wel heel licht met nogal lange poten. Deze waren vreselijk onhandig om te leren rennen als pup, maar ondertussen heeft Suru haar kracht kunnen benuttigen en kan ze formidabele sprints afleggen. Een klein nadeel er aan is dat ze tijdens een gevecht makkelijker van haar poten weg te slaan is dan andere wolven.
|| Familie.
Mother: Ashia {RIP} ~ drowned
Father: Caesar
Grandmother:{Ashia's kant} Unknown
Grandfather:{Ashia's kant} Unknown
Grandmother:{Caesars kant} Pippen {RIP} ~ died of old age
Grandfather: {Caesars kant} Raigo {RIP} ~ died of old age
Slibings: -
Aunts: -
Uncles: -
||Innerlijk
Inside: Afstandelijk -> Suru is zeker niet de meest open wolf van Serigala. Ze is niet het persoon waar ze tegen de eerste voorbijganger haar hele levensverhaal gaat vertellen en is nogal wantrouwig en argwanend tegen nieuwelingen. Pas na - meestal - enkele gesprekken stelt ze zich wat meer open.
Rustig -> Natuurlijk kan Suru enthousiast zijn over dingen, maar ze is zeker niet het soort wolf dat als een hyperactieve energiebom voorbijstuitert. Ze is zeker niet emotieloos - zeker niet - maar is gewoon wat meer aan de rustige dan aan de energierijke kant.
Nadenkend -> Nope, Suru is geen voorstander van de motto "YOLO, just do it." Ze is zeker niet roekeloos en zal twee keer nadenken voor ze een gevecht aangaat of een jacht begint. Tijdens een gevecht is het niet gewoon "AANVALLUHHH" maar ook; hoé? En als je jezelf middenin groep herten gooit, welk ga je pakken? Hoe ga je het aanpakken? Op planningsgebied is Suru vrij sceptisch, niet alleen voor andere wolven maar ook voor zichzelf.
Likes: Jagen, vrienden, rennen, volle maan.
Dislikes: Water, vreemdelingen.
|| Verleden
Chapter 1 - The Lovestory.
- Spoiler:
Het begon allemaal toen de Bèta van the Rising Heroe's, Ashia, een uitstapje maakte om even uit de drukte van haar roedel te ontsnappen, en op dat tochtje de reu van haar dromen ontmoette; Caesar. Hij was vriendelijk, begrijpend, positief ingesteld en humoristisch. Ze viel meteen op hen en dat gevoel was wederzijds, zo snel en sterk dat Ashia besloot dat ze een tijdje bij hem zou blijven. Caesar maakte haar gelukkiger dan welk persoon ooit haar ooit gelukkig had gemaakt. Zij was dol op hem en hij was gek op haar. Alles was perfect, maar het kon niet blijven duren op lange termijn.
Langzaam maar zeker begon Ashia zich zorgen te maken om haar vrienden in haar roedel. Ze was trouwens weg gegaan zonder al te veel te zeggen. Wat als hen iets was overkomen? De stress werd snel extreem en zodanig erg dat Ashia minder at, sliep en dronk. Ze werd ook een stuk afweziger en dat merkte Caesar ook, waardoor hij ook bezorgd werd over haar. Ashia bleef volhouden dat hij zich nergens zorgen om moest maken en het niet aan hem lag, maar aan haar. Maar diep binnenin werd ze verscheurd tussen de liefde van haar mate of de loyaliteit aan haar roedel.
Chapter 2 - The Lie
- Spoiler:
Tenslotte bleek het dat Ashia zwanger was. Ze was er erg blij mee, en ook Caesar was blij om zijn mate opnieuw beter te zien. Er werd een pup geboren, een roodbruin teefje. Caesar en Ashia's leven fleurde op, maar dat kwam gepaard met stress, nieuwe zorgen en angsten. Ze gedroeg zich moederlijk, misschien iets te beschermd, over het jonkie, zodat de problemen zich weer hervatten. Caesar vond het vreselijk om zijn partner 's nachts opnieuw naast hem voelde vermoeid neerploffen - neerploffen, niet neerliggen - nadat ze hem had gerustgesteld dat ze het wel alleen aankon en dat hij eens kon rusten, dus besloot hij dat er iets moest gebeuren in hun leven dat Ashia weer normaal kon rondwandelen en ze opnieuw echt gelukkig kon zijn. En dat kon maar door één ding te doen;
De pup moest dood gaan.
Natuurlijk ging hij de pup niet vermoorden - hij had een zwak voor puppy's en hield zielsveel van zijn eigen kleine meisje - maar ze moest doodgaan in Ashia's ogen, zodat zij terug naar haar roedel zou keren en daar opnieuw gelukkig kon zijn. Op een ochtend, enkele weken na de geboorte van de pup, nam Caesar de pup weg en verstopte haar in een dassenburcht. Daarna sproeide hij het bloed van een muis over te grond en vertelde zijn mate dat het jonkie was meegenomen door coyotes en was gedood. Hij had met ze gevochten, maar hij zou te laat geweest zijn. Ashia was te overstuur om te ruiken dat het bloed van een muis was. Ze zocht troost bij haar partner - die zich ontzettend schuldig voelde - maar maakte diezelfde avond een beslissing. Ze vertelde haar partner dat de dood van de pup een reden was om door te gaan in het leven en opnieuw haar plaats als Bèta in te nemen bij de Rising Heroe's. Ook vroeg ze aan haar mate of hij mee wilde, maar hij hoe graag hij ook de vrienden en de roedel van zijn partner wilde ontmoeten, zei hij nee. Hij moest bij de pup blijven - dat vertelde hij natuurlijk niet aan Ashia. De twee roodbruine wolven namen afscheid en Ashia vertrok. Caesar was weer alleen, maar hij geloofde dat hij het beste had gedaan voor zijn mate, die hij misschien nooit meer zou zien, en de pup, die hij nu zelf zou moeten opvoeden.
Chapter 3 - Suru
- Spoiler:
Caesar noemde het pupje Suru en begon al volop met vlees geven. Het was een wonder dat het wezentje het overleefde met maar 6 weken zogen inplaats van 8. Hij leerde Suru vechten, jagen, en zwemmen, de basisbehoeften, maar aan water had Suru een absolute hekel. Ze heeft dan ook maar een keer in het water geweest en is er niet meer in geweest. De nadruk lag op jagen en dat was voor de snelle Suru een eitje. Vader en dochter hadden een goede band.
Caesar vertelde over haar moeder, maar niet overdreven veel. Hij zei wel dat ze een rechtvaardige, lieftallige, moedige, sterke wolvin was die gelukkig was bij de wolven waar ze nu was. {Dat deed hij deels om zichzelf gerust te stellen} In het begin vond Suru het normaal, maar na een tijdje begon ze zich toch wat vragen te stellen. Een maand voor twee jaar vroeg ze haar vader, die niet eens met zekerheid wist of zijn geliefde mate nog leefde, toestemming om te vertrekken. Hij vertelde haar dat er nauwelijks kans was dat ze haar zou vinden, maar stemde toch in, en nadat vader en dochter afscheid genomen hadden, vertrok Suru meteen, opzoek naar Ashia, die eigenlijk al de geest gegeven had.
|| Some facts about Suru.
-> Suru betekent "verdriet" of "rouw" in het Fins.
-> Caesar wist dat Ashia weg ging gaan door zijn list. Hij zat er zelf mee in, maar probeerde te handelen in het belang van zijn mate.
-> Suru is ooit eens gepest geweest door het feit dat ze geen moeder heeft. Zijzelf is er van overtuigd dat Ashia nog leeft.
-> Suru is allergisch aan vis.
|
|
