. Without Me [TAURIEL] .

. Without Me .

^{Wat.. de.. fok.. was.. dit? Met een grote frons en met haar gebruikelijk grijns van oor tot oor stapte Amatariseu dichterbij. W-wauw!! Voor haar neus was niets anders te zien dan een machtige gleuf in de rotsen. Een gleuf van meer dan 50 meter hoog en bijna 20 meter breed. Vogels vlogen hoog boven haar kop, en de wolken leken zelfs door de gleuf heen te kruipen. Dit was er nooit geweest! Dit was iets nieuws! En deze keer was het niet de kracht van de mensen, maar de kracht van de natuur geweest. Hijgend van opwinding stuiterde de geblokte Albino over de helling van de rotsblokken. Ze had ooit wel eens opgemerkt dat bepaalde stukken in de bergen minder sterk waren dan anderen, maar ze had nooit verwacht dat zoiets als die wilde zomerstorm van laatst het aan diggelen had kunnen blazen. Als het de 'schuld' van de storm was dan. Het gekrijs van de meeuwen trok meteen haar aandacht. Wacht eens even. Ama opende haar bek en slikte alle geuren van de wind in. Hell yes! Er was zee daar! Niet dat ze echt een fan was van de zee, maar het was het enige gebied dat ze wel in WS hadden en hier niet. Enthousiast zette de gespierde teef zich af van de platte steen waarop ze stond. Met een rappe sprongen stormde ze over de stenen, en zo nu en dan klauterde ze op de hogere rotsen. Vertrouwend op haar gevoel... en niet op haar ogen. Krak. Ama keek naar het poten. Oh shait... begon haar rots nou weg te zakken??}

[Dit topic speelt zich vlak na de storm die het pad naar de Seaside vrijmaakte af, effe terug in de tijd... xD]

. Without Me .

^{Fok!! Amatariseu voelde de rots waarop ze stond wegglijden, en ze smakte keihard met haar smoel een spleet in. Achter haar hoorde ze gekraak; er stortte nog meer in! Een ferme kei sloot haar op in haar piepkleine grotje. Ama slaakte een geïrriteerde en gepijnigde kreet. Toppie! Haar achterpoot zat vast! Ze drukte haar bovenlichaam op, maar ze voelde de koude steen al meteen tegen haar kop schuren. Met haar vrije achterpoot probeerde ze de steen weg te duwen, maar dat lukte maar voor 'n stukje. Shait! Amatariseu's nagels kraste over de rotsen. Ze draaide zich op haar zij, en deed daarna een poging om zich op haar rug te draaien. Aargh!! Nope. Slecht idee. Tikkende poten op de stenen om haar heen trokken haar aandacht. Zou ze om hulp moeten roepen? Eh... dat was niets voor... Ineens voelde de grote Albino iemand sjorren aan de steen. Hell, wie zou dat toch zijn? De Wolf leek duidelijk moeite te hebben met het verplaatsen van de steen, maar ze kreeg het uiteindelijk ver genoeg, zodat Ama haar geplette pootje los kon wringen. Ah... da's beter. De gespierde teef klom op haar poten en duwde met haar massieve schouderwerk tegen de steen. Bijna... bijna... Gekraak gaf aan dat de steen verschoof. Zonlicht sijpelde haar gevangenis in. Ah... Beter. Met een stevige duw schoven de vreemdeling en Ama de rots aan de kant. Hell yeah! 'Thanks for yer help, pal!' lachte Ama terwijl ze uit de gleuf sprong. Ze had haar ogen dicht en geen idee tegen wie ze praatte. De geur van een onbekende teef vulde haar neusgaten. De geblokte Wolvin opende haar ogen. Het was een witte teef van ongeveer Emaya's leeftijd. Ze keek niet al te vrolijk. Ugh. Spare me the sob stories!!}

. Without Me .

^{Ahh. Goed zo. Spring maar weg uit je depressieve gevoelens en glimlach. De teef leek meteen een stuk aardiger. 'Yer welcome dear.' Amatariseu twijfelde ze of ze daar op moest reageren: een oudere Wolf 'dear' noemen was nou eenmaal niet de normaalste zaak van de wereld. Nah. Niet 't reageren waard. Oké. Ongemakkelijke stilte. Een beetje ongeduldig keek Ama over haar schouder. De machtige passage naar de kust lonkte naar haar. Hell... ze kon niet wachten de zee weer te zien! Te kunnen genieten van het uitzicht, een taaie maar zoute zeemeeuw te kunnen verslinden en af te kunnen koelen in de zilte golven en... 'Toen ik nog in Serigala was, was dit er niet. Is dit nieuw?' Tjeez, hoe moest zij dat nou weten? Bijna trappelend van ongeduld keek de gespierde Albino haar soortgenoot aan. 'Ik zit hier al 'n tijdje, en dit is pas de eerste keer dat ik deze shait zie,' zei Amatariseu met haar beroemde grijns. Dit Wolvinnetje had geen kwade bedoelingen. Hm. Ze had er geen problemen mee als ze samen alle shait zouden gaan ontdekken? 'Ye gotta name?' vroeg ze uiteindelijk maar. Stuiteren was pups. Ze moest dit babbeltje effe volwassen afkappen. Oh shait, nu zorgde ze er juist voor dat het gesprek langer duurde!!}

. Without Me .

^{'Of  course I dun have a freaking name..' The hell? Probeerde deze teef haar nou te jennen door d'r accentje te jatten? Ama kon 't niet laten haar wenkbrauw even op te trekken. Ze kon een Schotse en normale Wolven uitstekend uit elkaar houden, en zo te horen aan haar engels was dit overduidelijk geen Schot. Nah. Whatever. 'Tauriel, what ‘bout yah?' Hell, ze kon 't niet meer ophouden! Amatariseu grijnsde en draaide zich om. 'Amatariseu.' Dit gesprek werd steeds gekker, dus besloot ze maar op pad te gaan. Als deze teef toch nog zin om bij haar rond te kleven, was ze van harte welkom mee te wandelen naar de kust. Maar... hm. Vreemd. Waarom stond ze zo krampachtig in de schaduw? 'C'mon, wat er ook aan de andere kant te vinden is, ik moet 't zien!' Ze grinnikte. 'Of heb je zonnevrees?' Toch maar wat rustiger wachtte ze op haar aparte soortgenoot. Zo ver zij wist hadden alleen Albino's last van de zon. En ja, Poolwolven ook, omdat de letterlijk in hun eigen pels gebakken werden.}

. Without Me .

^{De teef grijnsde. 'Zonnevrees? Dun even try to make me laugh.' Oké, weer dat gekke taaltje. Waar zou deze kariboe vandaan komen?? Als een flits van witte pels stoof Tauriel langs haar heen. Soepel sprong ze op de rotsen, en stuiterde uiteindelijk zonder moeite op een ferme kei die boven alle anderen uitstak. Aye, dat was vast een prachtig uitkijkplaatsje. Relaxt stapte de Albino achter haar tijdelijke reisgenoot aan. Door haar brede Highlandpoten had ze bijna geen moeite met klimmen... maar ja, haar roekeloze en onhandige gedoe kon er zo nu en dan wel eens voor zorgen dat ze struikelde. Het gesmoorde gekrijs van een meeuw trok haar aandacht. Hell, Tau moest al verder gegaan zijn. Atletisch zette de grote Wolvin zich af van haar steen, en met een paar rappe sprongen (die zo nu en dan bijna fout gingen), kwam ze aan bij een etende jong-Wolf. 'Ook een beetje?' Meeuw? Nah.. dat was niet bepaald iets waar ze nou trek in had. Ze had sowieso een paar uur geleden nog een fazant verslonden. 'Keep it. Ik ga effe 'n kijkje nemen..' Shait... Ama's bek viel open. Ze sprong soepel bij Tauriel vandaan en keek met grote ogen toe naar het landschap aan de andere kant. Stranden, rotsen, een zilveren zee die vredige ruisende geluiden maakte op de achtergrond en toevallig ook een hele shaitload aan meeuwen. Damn, dit was geweldig!!}