I don't take no for an answer [Huiltopic Okami]

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

<sup>Een luide jank schalde door de mistige heuvels van Raska. Amatariseu snoof, en trok wat slaperig met haar oren. Wat nou weer? Had ze eindelijk een warme plek gevonden, werd ze weer uit haar nest geroepen. Op haar gemakje besloot de grote, verkleumde teef overeind te komen, en met een zacht kreunend geluid rekte ze haar kolossale maar koude schouderwerk. Als weken liep ze rond met het bittere, koude gevoel in haar lijf. Het ging niet weg, hoe zonnig het ook werd. Ze had er zelfs een kleine verkoudheid aan opgelopen. Verstopte neus en op de koudste momenten - meestal 's nachts - kreeg ze nog meer hoofdpijn dan dat ze kreeg van het gekwetter van een Shadje. Het maakte niet uit, op zich, want ze kon alle trainingen nog gewoon organiseren en doen, maar irritant was 't wel. Terwijl ze haar neus optrok, draafde Amatariseu onder haar struik vandaan, en wandelde ze eigenlijk best wel nieuwsgierig op de richting van de jank af. Ruiken lukte misschien nog niet zo goed, maar horen kon ze nog perfect!

And lookee here! Zodra Ama haar verkleumde lijf op de heuvel getrokken had (ze had per ongeluk de steilste route genomen), trof ze daar een witte Wolvin aan! De geur liet haar weten dat het een solitair dier was, en te zien aan haar afwachtende houding zat ze hier niet voor niets. Was het soms een beestje met interesse voor haar theekrans? 'Oi lassy, vanwaar dat gehuil?' groette de grote Albino de onbekende. Of nou ja.. onbekend... Ze straalde wat uit. Iets bekends, ook al kende ze de teef als persoon niet. Misschien de zoveelste ex-WS'er die hier rondwandelde? Ergens had Amatariseu het idee dat ze vette pech had: alle soorten en maten WS'ers stroomde Serigala binnen, behalve haar oude poedels. Zeker Tana kon ze wel gebruiken in haar roedeltje.</sup>

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

^{Terwijl het witte dier reageerde, nam Amatariseu de teef in zich op. Witte pels - zoals veel Wolven hier - en een vrij neutrale bouw. Niet groot, niet klein. Niet breed, niet smal. Een Wolvin die dus alle kanten op kon. Je hoefde geen monsterlijk beest te zijn zoals Khuo, Beerebeer of Ama zelf om goed te kunnen vechten. Techniek en tactiek was waar het om draaide. Spierkracht was een bonus, maar goed, zelfs het slapste hoopje botten had wel wat spierkracht. Wolven zijn sterke dieren! 'Ik heb interesse in die roedel van je. Dus, nu vroeg ik me af of ik mij bij jullie kan aansluiten,' vertelde de teef. Hm.. Ama kon opmaken uit die woorden dat de Wolvin niet veel wist over haar roedel. Dat maakte niet uit. Ze hoefde niet beroemd te zijn of gevreesd te worden. Ze waren neutraal: ze hadden alleen de aandacht van de juiste Wolven nodig. Ondanks Ama's haat voor de Shadjes wilde ze niet dat haar roedel werd gezien als de 'natuurlijke vijand' van de zogenaamde 'elite badassen'. Haar leden hadden niets te maken met haar 'conflict' met die ouwe Kai. 'Aye, wat is je motivatie?' De winter kwam eraan. Veel snuggere, solitaire Wolven wisten dat het seizoen dubbel zo hard was als je in je eentje rondwandelde. Er waren dus genoeg dieren die een roedel opzochten om in te overwinteren, om hen daarna weer te verlaten. Amatariseu zag die Wolven als deserteurs. En ook al probeerde Ama zichzelf te vertellen dat geweld geen oplossing was... ze was toch kei en keihard tegen deserteurs.}

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

^{De houding en de bouw van de teef lieten haar denken aan Syren. Hell.. misschien omdat ze die wildkleurige wildebras zag als een goed voorbeeld van een Ōkami-Wolf. Een doodnormaal dier vanaf de buitenkant, maar in haar koppie zat een flinke knobbel intelligentie, in haar normale poten zat veel uithoudingsvermogen en kracht, en in haar hart brandde een duidelijk vuurtje. Amatariseu trainde haar leden zo hard en goed als ze kon, maar dat wilde niet zeggen dat ze daar extreem gespierd van werden. Het draaide erom dat ze enorm veel sterker waren dan ze eruit zagen. 'Ik denk dat jij straks een motivatie nodig hebt om mij te houden,' grijnsde de witte teef. Aye, aye, that's the spirit! 'Just kidding. Ik zou graag met de vaardigheden en kennis die ik heb iets toe willen voegen aan een roedel. Daarnaast denk ik gezien jullie onstabiele situatie dat jullie wel een helpend handje kunnen gebruiken.' Onstabiele situatie? Zo kon je het ook noemen. Amatariseu en veel van haar poedels zagen Rogue gaan juist als iets handigs. Ze konden achter de prooi aan reizen als dit nodig was, en zochten iedere 3 manen een ander stukje Serigala op waar ze konden profiteren van de prooi die daar in dat seizoen rondscharrelde. Er mochten andere Wolven over hun stukkie aarde wandelen, maar dat betekende niet dat ze het hele gebied leegaten. Lone Wolves zochten naar andere prooien dan de leden van de Terra Squad. 'Dat klinkt als een plan,' zei Amatariseu met haar beroemde grijns. 'Al vind ik 'rogue gaan' niet zo'n slecht idee. De Wolven die je terrein bewandelen zijn op zoek naar andere prooien dan de Wolven in een roedelverband. Maar genoeg over dat meningsverschilletje,' vervolgde ze met zachte grinnik. Tot nu toe had geen van haar leden bezwaar gehad met haar plannen, maar misschien was dat ook wel omdat ze dachten dat ze niks te zeggen hadden tegen hun Alpha. Het kwam maar al te vaak voor dat de leider van de roedel alles besliste en dat de leden geen zeggenschap hadden over de daden van hun clubje. 'Tell me, lassy. Wat voor trucjes kan je zoal?'}

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

^{Het viel Ama op dat de teef nog ergens diep in haar kop verder wilde gaan met hun piepkleine discussie. Fijn om te zien dat ze een 'recrute' had aangetroffen met een eigen mening. Tot nu toe had ze nooit echt meningsverschillen gehad met de Wolven uit haar roedel. Misschien was dat omdat ze hun Alpha respecteerde, of wilde gehoorzamen. Of misschien hadden ze ook geen betere ideeën. Het leven in de roedel was voor meerdere poedeltjes nieuw. 'Alle trucjes die een Wolf nodig heeft om te overleven,' antwoordde de witte teef. 'En ik ben vrij handig met reuen.' De blonde Wolvin had een klein grijnsje op haar smoel getoverd. Ah, reuen? 'Kijk, dat is nou een skill waar we wat aan hebben,' grinnikte Amatariseu terwijl ze even haar pols strekte. Grote poten werden sneller koud, had ze het idee. 'Eh, kan je me wat demonstreren? Of wil je een klein testje doen? 'Auditie' doen voor de roedel kan op alle mogelijke manieren.' Een prooi neerhalen of een potje knokken was wat de Wolfjes het vaakst deden. Ama gaf zelf toch liever punten voor een wat... spectaculairdere auditie. Niet iedereen uit haar roedel hoefde een keigoede jager of krijger te zijn. Ze was bijvoorbeeld al bewapend met een geweldige geneeskundige en een bijzonder goede scout. En nu... had ze ook nog eens geweldige mannenfixer voor d'r snoet staan. Kon altijd van pas komen.}

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

^{De teef leek niet helemaal te begrijpen wat Ama van plan was. Of toch wel? Het witte dier oogde als een best intelligente Wolvin. 'Wat wil je van mij zien? Gij vraagt, wij draaien,' sprak de witte Wolvin. Yeah, het was wel te zien dat de teef goed uit haar woorden kon komen, dat was één ding. Amatariseu merkte op dat de recrute niet echt stond te springen om auditie te doen. Nah, in dit weer was het ook niet zo fijn om ook maar iets te doen. In een halve seconde had de grote Albino ineens een plannetje. 'Weet je wat, ik geef je een uniek opdrachtje,' zei Ama een beetje geamuseerd. 'Over een paar dagen zet mijn roedel hier een tijdelijk kamp op. Als je komt kijken, kan je zien dat we maar weinig reuen hebben. Voor de afwisseling zou ik er wel meer kunnen gebruiken.' Achtergrond informatie, check. Nu de opdracht. 'Als je echt zo goed bent met de reutjes zoals jij zelf zegt, kan je een mannelijke recrute naar het kamp brengen?' Amatariseu wist wel dat het grappig bedoeld was, maar een zoveelste sparwedstrijd zou niet erg origineel zijn. En tja, ze loog niet. Ze konden echt wel meer reuen gebruiken. De teven in Serigala waren in de meerderheid, dat wist ze, maar er waren toch wel een paar heren die een roedel achter zich wilde hebben?}

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!

Hey fatty boom boom!
Hit me wif da ching ching!

^{Het spatte van de witte teef's blik af dat ze rogue gaan een slecht idee vond. Prima, maar Ama wilde wel weten wát ze er nou zo slecht aan vond. 'I’ll give it a try,' sprak de Wolvin. Do or do not, there is no try!! Tja, Amatariseu wist zelf ook wel dat de reuen schaars waren in Serigala. Het was ook wel een beetje een onmogelijke opdracht. Ghehe. Maar goed, het was haar taak om haar leden en de recrutes het onmogelijke te laten doen. 'Heb je nog eisen? Leeftijd of iets dergelijks?' Ooh ja. Te veel eisen was misschien te veel gevraagd. Er waren natuurlijk al zo weinig reutjes hier. 'Zorg dat 'ie ballen heeft. Letterlijk en figuurlijk. Geen poedels.' Ze verwachtte ook niet dat deze teef aan kwam zetten een schoothondje straks. Stel je voor dat ze Scarleg mee zou sleuren... dat zou het meest awkward moment uit haar leven zijn. Dan kon Ama haar Alpha-schap uitzwaaien. 'Maar ik denk dat een snuggere mannenjager zoals jij wel weet wat voor types ik zoek.'}

Fat pocket klinking!
Dollar eye twinkling!