. The Witch is Dead! [OPEN] .

 
 De ravenzwarte reu had haar al langer gevolgd, vanuit de thuisplaats van haar roedel tot aan het zuiden van Serigala was hij dan ook achter haar gebleven. Hij had een afstandje bewaard, al deed hij weinig moeite om zich te verstoppen. Een confrontatie zou hij dan ook niet uit de weg gaan, maar dat leek op dit moment ook nog niet te gaan gebeuren. Zijn ogen waren gefocust gebleven op de albino teef, kijkend wat haar ze precies van plan was. Immers ging een wolf niet zomaar naar een plek aan deze. Tenminste, naar Aissars mening moest je dat gewoon niet willen. Hij had dan ook een grootst hekel aan het strand – ondanks dat zijn moeder de plek wel vaker bezocht. Gedachten draaiden daarbij al iets op hol, het kon toch geen toeval zijn dat Amatariseu het beeld van Kai volgde? Het moest wel iets te betekenen hadden, dat was zeker. De reu had dan ook sterk het vermoeden gekregen dat hij de dader gevonden kon hebben. Al hoefde je geen genie te zijn om deze gedachten gang te delen.
Vanaf de duinen keek hij neer op het strand. De albino wolvin liep zenuwachtig heen en weer op het zand. Waarschijnlijk nu pas inziend wat voor schade ze had aangericht of erger, wat voor vijanden ze meer tegenover haar had laten staan. Het was zeker; de alfa van de Ökami had geen goed geweten. Aissar kon het er dan ook niet bij laten zitten en besloot actie te nemen. Desnoods was hij bereid om hier haar leven te nemen, al deed hij dat liever op een plek met roedelgenoten, juist om gerechtigheid te krijgen. Hij wou haar laten jammer, haar zo veel pijn aandoen… dat ze begon te smeken om haar leven.
De reu sjokte dichterbij, terwijl de woede in hem begon te borrelen…

^{Er kwam toevallig een monster langs. Amatariseu draaide haar kop in zijn richting, haar vuurrode ogen brandend op.. haar schoonzoon. Of, nou ja, hoe noemde je het. Dit was de lafaard die Emaya in de steek had gelaten toen ze zwanger was geworden. Hij was het nou niet bepaald waard om 'schoonzoon' genoemd te worden. En.. hij keek boos. Zoals veel Shadows was zijn kleine brein gevuld met cliché gedachtes. Het was overduidelijk dat hij de Alpha van de vijandelijke roedel verdacht. Het liefst had Ama gewild dat zijn vermoeden klopte. Zij had Kai's dood op haar naam willen staan, en niet een of andere rogue of beer of wat het ook was. 'Oh by ye Gods. Vanwaar dat pruillipje?' gromde de massieve Albino geïrriteerd. Wat wilde hij doen, haar in om de nek vliegen? Waarschijnlijk.. wel, eheh.. Nou ja. Laat 'em maar komen dan. Dan had ze aan het einde van de dag tenminste een Shadowdood op haar naam staan. Ze had liever Kai gehad, but this will do.}

 
Aan de felle blik in haar ogen, waarmee ze zojuist zijn kant op was gaan kijken, gaf de indruk dat ze hem op dit moment niet graag tegenkwam. Dit liet hem niet huiveren, in tegenstelling, het voelde als een uitnodiging om dichterbij gekomen. Ze mocht hem net zo min als hij haar, al was hij nooit extreem tegen haar uitgevallen. Waarschijnlijk zal het deze keer wel anders verlopen, Aissar wilde dan ook een revange op de dood van zijn Kai. Het geen dat Amatariseu mogelijk ook geen dader kon zijn, hield hij niet zozeer rekening mee. Zijn frustratie, woede was dan ook groter dan zijn nieuwsgierigheid naar de echte gebeurtenis rondom Kai´s dood. Iemand moest er voor boeten, het was alleen de pech van de alfa dat ze hoog op zijn verdachtenlijst stond. ”Oh by ye gods. Vanwaar dat pruillipje?”  Klonk het plagerig maar tegelijkertijd geïrriteerd. “Hou je Schotse woorden bij je,” sneerde hij haar toe, wetend dat haar taalgebruik zijn woede alleen maar meer op liet komen. “Volgens mij ben ik niet diegene met een slecht geweten hier.” doelde hij verder terug - hij had haar dan ook echt wel gezien, zo ijsberend op het strand.

^{'Hou je Schotse woorden bij je.' Wat was dat nou weer voor reactie? Zou waarschijnlijk liggen aan het rouwproces van de poedel. Het gebeurde wel vaker dat Wolven die iemand verloren hadden rare dingen gingen doen. 'Volgens mij ben ik niet diegene met een slecht geweten hier.' Oh, ja, natuurlijk. Amatariseu herinnerde zich plots dat veel Wolven hier dachten in clichés. Wie verdenk je als de Alfa van de ene roedel vermoord blijkt te zijn? Natuurlijk, haar aartsvijand!'Is dat zo? Kom maar op met dat bewijs,' lachte Amatariseu. Shait. Met dat lachje bereikte ze vooral het tegenovergestelde... Naja. Maakte niet uit. Als de reu uit zijn slofje schoot door deze actie, gebeurde er eindelijk nog wat interessants vanmiddag.}

 
Natuurlijk gaf Amatariseu het niet toe. Wat had hij dan ook verwacht? Dat ze hem in geuren en kleuren vertelde hoe ze een einde aan Kai’s leven had gemaakt? De reu schudde kwaad zijn hoofd, wetend dat dit een naïeve gedachte zou zijn geweest. De oudere teef daagde hem uit door met bewijzen te komen, maar dat was niet wat hij zou gaan doen. Hij had simpelweg de tijd niet om zijn tijd te verspillen aan onnodige dingen, daarbij had hij het onverwinnelijke gevoel om een eventueel gevecht zo ook wel te kunnen beginnen – daar had hij helemaal geen bewijzen voor nodig. Het leek erop dat een aanval van zijn kant dichterbij was dan dat zijn tegenstander dacht, al zou hij haar niet waarschuwen wanneer hij deze in actie zette. Het schamper lachje dat uit Amatariseu’s bek kwam beviel hem totaal niet, wat hem meteen waarschuwend liet brommen. Nee, de reu was niet in voor geintjes – vandaag niet. Aissar stapte dichterbij, zijn fel oranje ogen nog steeds op haar gericht. “Wie zegt dat ik met bewijs nodig héb?”

^{Dreigend stapte de zwarte pluizenbol dichterbij. Oh, de boodschap kwam aan. Amatariseu wist maar al te goed wat hij van plan was... Even twijfelde ze of ze dit gevecht wilde uitlokken. Als zij allebei na dit akkefietje terugkeerden naar hun roedels, zouden de meeste zich afvragen wat er gebeurd was. Beiden zouden ze vertellen dat ze gemat hadden, roedels werden wéér boos op elkaar, oorlog, gezeik en yada yada yada... Bovendien was dit waarschijnlijk een gevoelig onderwerp voor de meeste Wolven. Kai was Aissar's moeder geweest. Een moeder die, ondanks dat ze een arrogante hond was geweest, beter voor hem gezorgd had dan Cole voor Ama had gedaan. Pfuh.'Wie zegt dat ik met bewijs nodig héb?' Dat klonk vaag. 'Beschuldig me van alles wat je wil, lad. Het zal mij een biet wezen,' grauwde Amatariseu kopschuddend. 'Je hebt geen idee hoe graag ik wil dat je gelijk hebt.' Als zij Kai had vermoord voordat de onbekende dat had gedaan, had ze eindelijk een beetje rust gehad in die lelijke bolle kop van d'r.}