Nice to see you again little brother! (Scarleg)

(Zo lief)

‘’Tuurlijk.’’ zei de reu, en zette zijn kop onder de buik van de witte albino wolf aan, en hielp hem zo omhoog. Celegon ging tegen Scarleg aan zitten voor als het zitten hem de zwaar werd. Zo zaten de twee reuen een tijdje. De grijsachtige wolf duwde zijn snuit tegen Scarleg zijn snuit aan 'Weet je Scarleg.. Door jou is mijn leven eindelijk compleet.’’ De witte reu keek naar zijn broer, die hem glimlachend aan keek. Daarna sloot hij zijn ogen. De witte albino keek in de lucht en zei vervolgens 'Jij maakt mijn leven ook compleet Celegon'. Scarleg had nooit gedacht, dat als een wolf slecht was, dat door een andere wolf hij weer goed was. Maar Scarleg was het bewijs dat het wel kon. Scarleg gaf Celegon een lik over zijn kop, ging tegen hem aan hangen, omdat het zitten wat zwaarder werd, en sloot ook zijn ogen

{Sorry, niet veel inspi..)

’’Zullen we anders een fijn plekje zoeken waar we de nacht kunnen doorbrengen, het is hier nogal nat en modderig.’’ zei de grijsachtige reu, Scarleg deed zijn ogen open en keek naar de poten van de twee wolven. Ze waren beide al half verzopen. Kijkend naar zijn broer, werd hij nat van de regen. 'Dat lijkt me een goed idee'. Zei de witte albino. Met moeite stond hij op en probeerde zich uit te schudden. Waarna een harde piep van de pijn zijn bek verliet. Scarleg was een wolf van als het weer beter ging, ging hij alles weer doen. Maar dat was niet altijd het slimste. De albino keek naar de wonden in de zij van de reu, en liep er toen voorzichtig naartoe. Waarna hij ze begon schoon te likken. Om te zorgen dat ze niet gingen ontsteken. Want dat deed super veel pijn

(Ik heb ook geen inspiratie)